محسن گل پرور؛ ناهید باقری
دوره 8، شماره 29 ، خرداد 1397، ، صفحه 95-116
چکیده
مقدمه: نگاه سرمایهای به ظرفیتهای انسان، طی سالهای اخیر همسو با گسترش رویکرد مثبتنگر در روانشناسی گسترش چشمگیری پیدا کرده است. این پژوهش با هدف بررسی الگوی ساختاری رابطه سرمایهگذاری جمعی اجتماعی با سرمایه گذاری جمعی عاطفی و عملکرد شغلی اجرا شد. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را معلمان مقطع ابتدایی منطقه برخوار ...
بیشتر
مقدمه: نگاه سرمایهای به ظرفیتهای انسان، طی سالهای اخیر همسو با گسترش رویکرد مثبتنگر در روانشناسی گسترش چشمگیری پیدا کرده است. این پژوهش با هدف بررسی الگوی ساختاری رابطه سرمایهگذاری جمعی اجتماعی با سرمایه گذاری جمعی عاطفی و عملکرد شغلی اجرا شد. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را معلمان مقطع ابتدایی منطقه برخوار در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آنها دویست و نود نفر به شیوهی نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه گذاری جمعی اجتماعی (گلپرور، 1396)، پرسشنامه سرمایهگذاری جمعی عاطفی (گلپرور، 1397) و پرسشنامه عملکرد شغلی (ویگوداگادت و همکاران، 2007) بودند. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگو-سازی معادله ساختاری (SEM) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که بین سرمایهگذاری جمعی اجتماعی با سرمایه جمعی عاطفی و عملکرد شغلی و بین سرمایهگذاری جمعی عاطفی با عملکرد شغلی رابطه مثبت و معنادار (01/0p<) وجود دارد. نتایج مدلسازی معادله ساختاری و تحلیل واسطهای نشان داد که سرمایهگذاری جمعی عاطفی متغیر واسطهای کامل در رابطه سرمایهگذاری جمعی اجتماعی با عملکرد شغلی است. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش در مجموع نشان میدهد که از طریق سرمایهگذاری جمعی اجتماعی و سرمایه-گذاری جمعی عاطفی میتوان عملکرد شغلی معلمان را ارتقاء بخشید.